به گزارش عجب شیر ما، شهر اولین‌ها توسعه یافته‌ترین کلانشهر ایران که در سودای جهان‌شهر شدن است، پایتخت گردشگری کشورهای جهان اسلام در سال 2018 و بسیاری القاب و عناوین پر و پیمان دیگر برای تبریزی که این روزها وقتی در خیابان‌ها و معابر آن قدم می‌زنی، یک به یک مثل رویایی خیالی و شیرین پر می‌کشند و محو می‌شوند.

 البته باید اذعان کرد که وضعیت امروز معابر سطح تبریز به ویژه در کوچه‌ها و خیابان‌های غیراصلی نیز خود اولین دیگری است که باید به نام این شهر ثبت شود.

هرچند مشاهده چنین آشفته بازاری در خصوص آسفالت شخم خورده خیابان‌ها و کوچه‌های تبریز با هیچ متر و معیار امروزی برای سنجش عیار توسعه شهری سنخیتی ندارد اما بی‌انصافی خواهد بود اگر کمی خوشبینانه‌تر به موضوع نگاه نکنی، زیرا می‌توان از ظرفیت‌های بالای این اولین نیز برای جذب گردشگر به کلانشهری با خیابان‌های روستایی و آسفالت‌های چهل‌تکه بهره برد.

این روزها کافی است تا با یک وسیله نقلیه از هر نوعه ممکن چرخی در سطح مناطق و محلات مختلف تبریز بزنی تا متوجه شوی که آسفالت‌های معابر، خیابان‌ها و کوچه‌ها به دست خلاق طبیعت و تنها به واسطه چند بارش سنگین و برودت هوا همچون جگر زلیخا شرحه شرحه است و البته چنان جاذبه بدیع گردشگری در توسعه یافته‌ترین کلانشهر ایران ایجاد کرده که حتی مسؤولان و دست‌اندرکاران امور شهری نیز دلشان نمی‌آید با ترمیم آنها، شهروندان تبریزی را از این اولین دیگر محروم کنند.

به هر صورت اتفاق نادری است که در قرن 21 و در یک کلانشهر که دایعه جهان‌شهری دارد و تبلیغات میزبانی از گردشگران جهان اسلام در 2018 بر روی در و دیوار آن گوش و چشم عالم و آدم را کر و کور کرده است، چنین فرصتی بادآورده دست دهد و در مقابل از این خلاقیت طبیعی و ایجاد فضایی روستایی و نزدیک به طبیعت کوه و کمر در شهر اولین‌ها به بهانه‌هایی چون لزوم تامین آسایش و راحتی شهروندان در ترددهای درون‌شهری چشم‌پوشی کرد.

علاوه بر این ظرفیت‌های گردشگری می‌توان ابعاد دیگری از این فرصت بادآورده را نیز برشمرد، از جمله افرایش دقت و سرعت واکنش شهروندان در مواجهه با موقعیت‌های رانندگی متنوع در مسیرهای «آفرودی» البته از نوع درون‌شهری است چرا که وقتی آسفالت سطح معابر شهر همانند زیراندازهای چهل‌تکه سنتی به انواع و اقسام چاله‌ها و پستی و بلندی‌ها مجهز می‌شود، شهروندان نیز در هنگام رانندگی کاملاً به صورت خودکار و بدون هیچ هزینه‌ای آموزش‌های لازم را برای فرار از این موانع و بالا بردن مهارت‌های رانندگی خود دریافت می‌کنند و  برای دم‌ دستی‌ترین نمونه، چگونگی انتخاب کوچکترین چاله در مسیر را برای وارد آمدن کمترین آسیب به خودرو فرامی‌گیرند تا در صورتی که خارج از سطح شهر نیز در کوه و کمر با چنین شرایطی روبه رو شدند، آمادگی لازم را داشته باشند.

البته مزایا و محاسن چنین وضعیتی در تبریز خارج از حوصله و وقت این نوشته و مخاطبان به ویژه دست‌اندرکاران امور شهری است و باید سرفصلی جدید برای تک تک موضوعاتی چون ایجاد اشتغال برای کسب و کارهای مرتبط با صنعت خودرو از مکانیک و صافکار گرفته تا نقاش و ابزار فروش، شلوغ شدن مطب فیزیوتراپ‌ها و شکسته‌بندها و افزایش درآمدهای حوزه پزشکی و دیگر مزایای بی‌شمار آسفالت‌های چهل‌تکه باز کرد و تعریف و توصیف‌ها نوشت.

در پایان تنها ذکر یک موضوع ضروری به نظر می‌رسد و آن این که تبریز 2018 فدای سر مردم و مسؤولان شهری شهر اولین‌ها، فقط امید که دست‌اندرکاران و مسؤولان اداره این شهر کمی از تبلیغات بیهوده برای کارهای نکرده و خیالی و امور پرهزینه و غیرمرتبط کاری و غیرضروری چون فعالیت در عرصه ورزش قهرمانی و حمایت‌های اما و اگردار از تیم‌ها و رشته‌های ورزشی مختلف و بدون بازده فراغت‌یافته و فکری برای آبروداری در ایام نوروز پیش رو کنند و نظری هم به وظایف ذاتی حوزه کاری خود داشته باشند و برای انجام پیش پا افتاده‌ترین آنها چون تنظیف شهری و یک برف‌روبی ساده و دست و پا شکسته از سطح معابر آن هم با آخرین تکنولوژی شیلنگ و تانکر آب و ساعت‌ها بعد از سرگردانی و سرسره بازی مردم در خیابان‌های برفی و یخ‌زده، فریادهای تبلیغی منت خدمت بر سر کسانی نکشند که در حرف، آنها را ولی نعمت خود می‌دانند اما در عمل...