امروزه پيدايش و گسترش سريع شهرها و فزوني جمعيت آن همراه با مسائل و مشكلات خاصي است كه در طول تاريخ سابقه ندارد. مسأله بيكاري و اشتغال به  عنوان يكي از عمده‌ترين مسائل اجتماعي اقتصادي، گریبانگير كشورهاي در حال توسعه مي‌باشد. بيكاري منشأ بسياري از پيامدهاي ناگوار اجتماعي و مسبب اصلي از هم گيسختگي‌هاي تعامل های مورد لزوم جامعه است.
بيكاري از عمده ترین عامل فساد شناخته مي‌شود و ريشه‌ها و عوامل نابهنجاري‌‌هاي اجتماعي بسیاری از جمله : فحشا، سرقت، اعتياد، ضرب و جرح، تجاوزات فردي و گروهي و... است كه بايد مورد مطالعه كارشناسي قرار بگيرد
بیکاری و فرار از مشکلات زندگی و عدم توانایی فرد از روبرو شدن با مسایل اجتماعی موجب می‌شود که جوان مواد مخدر را پناهگاهی برای خود تلقی کند و به آن پناه ببرد. در اکثر کشورها معتادان هر جامعه را افراد فقیر و بیکار تشکیل می‌دهند و این نشان دهنده رابطه مستقیم بین فقر و بیکاری با اعتیاد است. بیکاری و نداشتن حرفه به کمک عوامل مختلف از جمله فشارهای اقتصادی ناشی از بیکاری و وجود وقت آزاد که اغلب به سبب کمبود محیط های پرورشی یا سرگرمی های ناسالم و منحرف کننده بر می‌گردد از عوامل بسیار موثر در جذب دوستان ناباب می‌باشد که زمینه ساز اعتیاد می‌گردند. بیکاران فقیر و دارای وضع مالی بد، برای بدست آوردن کار و رفع نیازهای مالی خودشان به مواد مخدر نزدیک می‌شوند.
باید توجه داشت که اگر دولت نتواند با یک برنامه کوتاه مدت و ضربتی و برنامه بلند مدت به حل بیکاری بپردازد و امید به زندگی سالم را در جوانان تقویت کند، باید شاهد روی آوردن گسترده جوانان ایرانی به اعتیاد بود.